martes, 10 de noviembre de 2009

La trastada más grande que me han hecho... y la que más felicidad me ha dado, XD XD XD XD


Bueno, todo el mundo está esperando que cuente la Kame Party, XD. Pero claro, con una crónica como la de Yishana, no sé qué decir. Desde luego no tengo palabras para describir como se merece lo que ha acontecido este pasado fin de semana. Ha sido algo tan grande que me siento microscópico.

Empezaré por remarcar mi inocencia. Jajajaja, cómo me engañaron, XD. Ha sido un complot como la copa de un pino, XD. Yo sin saber nada, guitarreo un poco con la acústica y toco “Wish You Were Here” de Pink Floyd (¡qué temazo!) antes de salir de casa. Y de pronto, me doy cuenta de que he de ir a recoger a Querdelf a su casa para ir a Barcelona, me estreso, ya voy tarde, corre corre corre, que luego Yishana me echa bronca si no estoy allí a la hora, que a la pobre no la podemos dejar allí esperando. Pude ir en el coche tanque (mis padres tuvieron que cancelar planes, así que se me permitió llevarme el Qashqai +2 de alquiler mientras no solucionamos el problema del coche de mi padre, XD). Y resultó ser muy útil, XDDD. Y para allá que fui, y desde casa de Querdelf, para Barcelona.

Total, que llegamos al parking y empezamos a esperar a Yishana. Bueno, yo “sólo” esperaba ver a Yishana. El elfo, en cambio, sabía perfectamente lo que estaba a punto de suceder. Y llega ella, con su nuevo look de pelu (¡qué wapa iba, aunque no tuuve ocasión de decírselo hasta que estuvimos en el restaurante, de la velocidad que tomaron los acontecimientos!). Pues eso, que aparece, y empieza: “que si la acompañamos al coche, que hay que cargar cosas en el tanque, que si patatim, que si patatam”. Y en estas que giramos una esquina y en una zona de iluminación tenue, veo a mi prima Irene. Mi cerebro, que a esas horas estaba en mode “encefalograma plano”, empieza a despertarse. “Oye, esto no cuadra, ¿qué hace aquí mi prima, si no la debería ver hasta llegar al restaurante?”. Y de pronto se aparta y aparece Ella...

Como en ese momento mis neuronas estaban de picos pardos, la que tenía que permitirme reconocer al instante a mi cielito, resbaló y no transmitió el mensaje. O sea, que me quedo embobao, pensando: “¿qué pasa aquí?”. Claro, si hubiera habido un poco más de luz... (no sé, era algo que no entraba en mi cabeza, supongo, XD). Jajaja, Yishana, para hacerme reaccionar, va y suelta su nombre. Y en esas que la neurona que se había resbalado, como por ensalmo se levanta, hace un sprint, y me hace darme cuenta de que Ella está delante mío, que no está a 400 km, y que la puedo abrazar y sentir en persona, como tanto anhelaba...

Estaba en una nube. Todo ocurrió como en sueños. Pero este sueño era real. Y poco a poco lo fui asimilando. Jajajajajajaja, ¡qué trastada más grande, cómo me la han pegao! Y luego pensé: “pues ya veran los que están en el restaurante cuando nos vean llegar, jajajajajajajaja”. En especial mi hermana, a quien no había tenido ocasión de contarle nada, y me supo mal, pero bueno, todo fue muy bien, XD.

Lo que siguió fue simplemente grandioso. En la cena, todos estuvieron geniales, y el grupo desde la mitad hasta la puerta (como ha escrito Vegetajordi en su post), con mucho cachondeo. Es que claro, si se juntan mi cuñao, Yishana y Sr Xavi, cachondeo garantizado. Y si además mi prima, mi hermana, Vegetajordi y Querdelf están allí contribuyendo a crear ambiente, ¡mola más! Y si encima tengo a mi cielito al lado, ¡entonces es el éxtasis supremo! Fue una cena de noticiones, de primeros encuentros especiales (a parte del mío con mi cielito, XD), de risas, de conversaciones, de humor cafre, de adaptación interpersonal (Ella y yo, Ella y el grupo, Vegetajordi y el grupo, etc). Brutal. Ese restaurante sirio fue un punto de reunión perfecto, XD.

Y los regalos... Ya haré la lista, que es larga, XD. Pero desde luego, el mejor, la conspiración que ha causado que mi fin de semana se haya convertido en el más especial y el más perfecto de mi vida. Y mola, porque si no me equivoco esa sensación de poder disfrutar de un finde así fue mutua. Así que me gusta pensar que Ella también se pudo hacer un “autorregalo” al lograr venir. La dosis de felicidad en incuantificable, de verdad, XD.

Pasando a cosas más materiales y mundanas, todos los regalos tangibles que cayeron fueron geniales. ¡Muchísimas gracias a tod@s!

Y luego, el bailoteo, para acabar una celebración realmente inolvidable. XDD

Pero no acabó ahí la cosa, no... No daré detalles, XD, pero como ya he dicho, el fin de semana, todo él, fue maravilloso. Así que... ¿qué más se puede pedir? Puede que me repita más que el ajo, pero mi agradecimiento hacia las conspiradoras (las tres) y al conspirador cómplice será eterno. A mi hermana, mi cuñao, Vegetajordi, y al resto de la “troupe” que me acompañó en la cena, también les agradezco mucho el hecho de que estuvieran allí conmigo, significa mucho para mi. En fin, que paro antes de que me embargue la emoción. Pero qué grande ha sido este cumple y el finde posterior, XD.

Hala pues, en breve el “regali-post”, jajajaja (pero dejadme que haga las fotos primero, que si no no molará, XD).

10 comentarios:

  1. "Perfecte" és una paraula imperfecta per a descriure aquest cap de setmana tan meravellós!!!
    Gràcies a tots però a tú en especial per fer que fós així!!

    ResponderEliminar
  2. GRACIAS A LOS DOS!! si!! por ser como soys!! por valorar taaaaaaaaaaaaaaanto un gesto que de verdad no nos costaba tener, pq solo por ver esa carita de sorpresa y felicidad, mezclada con inocencia, no tiene precio... en serio... son muchos años ya los que nos has llovido desde que nos conocemos, y has estado ahí cuando lo he necesitado, y si he llorado me has consolado y ahora que soy taaaaaaaaaaaaaan feliz te has alegrado tantisimo por mi!! cómo no voy a tramar con mi twin, con el elfo y con tu cielito para hacerte sonreir en un dia tan especial como es tu cumple?? obviuosly el club de las malvadas siempre trama!!!! muajajjajaaa!!!

    Por cierto, como me sigas sacando los colores diciendo esas cosas tan kukas de mi, te quemonearé de por vida!! y lo mismo te digo a ti Dama!!! xDD BESOTES!!!!

    ResponderEliminar
  3. Pinza palapitne completa!

    Como mola que le engañen a uno con estos fines!

    ResponderEliminar
  4. Dama, tu també vas fer que fos així de meravellós, XD. Muaks!! ^^ :P

    Yishana, es que tú lo vales, XD.

    Hellen, de acuerdo contigo estoy, XD.

    ResponderEliminar
  5. Ya sabes que me hace muy feliz verte tan feliz a tí. ¿Cómo no ibamos a hacerlo? Ha merecido mucho la pena :)

    ResponderEliminar
  6. Kamechan, m'alegro que estiguis tan happy! Happy mode activated!!
    Jordi

    ResponderEliminar
  7. Oooooeeeeeee!!!!! Your heart is beating like a jungle drum!! XD
    Ja saps nene, la força estarà amb tu, sempre!!!!

    ResponderEliminar
  8. Es fantástico que todo haya salido bien.
    La verdad es que el "regalo especial" era arriesgar mucho y podía haber salido fatal. Sin el empuje de las twin no hubiese sido posible.

    Yha resultado ser un acierto.

    ResponderEliminar
  9. Felicitats per tot. Em sento una mica intrús en aquesta festa però me n'alegro de la teva felicitat i dels amics que fan que aquesta sigui més gran encara. T'ho mereixes, ara i sempre.

    Una abraçada.

    Un amic perdut per l'Hospital-et.

    ResponderEliminar
  10. Intrús? Héctor, no ets cap intrús! XDD Ets un gran amic al que per desgràcia tinc una mica "abandonat", però no m'oblido de tu i per això no fa gaire et vaig trucar, XD. De fet, tinc ganes de que m'ensenyeu el pis, així que hem de buscar una data per fer un cafè, XD. Records a la Tània! Una abraçada.

    ResponderEliminar